Człowiek znajduje szczęście w życiu, gdy dzieli się z innymi samym sobą. Nieraz może być to dar z czasu, obecności, miejsca i, oczywiście, ze swoich talentów. Pan Stanisław darował pole na muzeum i tak ocalił pamięć o rolniczej przeszłości. Zaczął też rzeźbić. Ot tak, wziął siekierkę i wystrugał ładną figurkę (s. IV–V). Są jednak dary bezcenne, które decydują o życiu. W Olsztynie działa Centrum Transplantologii. Trzeba jednak pracować nad mentalnością, gdyż wielu boi się i nie rozumie, że śmierć może dać życie. O ludziach w to zaangażowanych można przeczytać na s. VII.