Pieczęć Ducha Świętego

Przez ostatnie cztery lata realizowaliśmy w Kościele w Polsce program duszpasterski, który prowadził do pogłębienia tzw. duchowości chrzcielnej. Dzisiaj, w pierwszą Niedzielę Adwentu, rozpoczynamy nowy programu duszpasterski na lata 2017-2019, którego głównym celem jest odkrycie Osoby Ducha Świętego, otwarcie się na Jego działanie oraz refleksja nad sakramentem bierzmowania i jego skutkami. Niemal każdego dnia przekonujemy się o tym, jak jeszcze wielu osobom ochrzczonym brakuje głębszej świadomości przyjętego sakramentu bierzmowania i obowiązku chrześcijańskiego świadectwa na miarę udzielonego im daru Bożego Ducha. W kategoriach pewnego deficytu działań duszpasterskich należy odczytać dość powszechny fakt nieznajomości Osoby Ducha Świętego oraz Jego darów. Wprawdzie nosimy w naszych sercach podwójną pieczęć Ducha Świętego (chrzest i bierzmowanie), a jednak brakuje nam ciągle żywego przekonania o synostwie Bożym, poświadczanym przez Niego w naszych sercach. To Duch Święty - jak uczy Katechizm Kościoła Katolickiego - „przez swoją łaskę wzbudza naszą wiarę i udziela nowego życia, które polega na tym, abyśmy znali »jedynego prawdziwego Boga oraz Tego, którego posłał, Jezusa Chrystusa«” (KKK 684). Bardzo często nie potrafimy również zauważyć Jego obecności i działania w Eucharystii. Tymczasem bez pomocy Ducha Świętego nie mogłyby zaistnieć ani zgromadzenie liturgiczne, ani głoszone słowo Boże i słowa konsekracji, wypowiadane przez kapłana podczas każdej Mszy św. nie osiągałyby skutku Bożej obecności w tych znakach. Pomimo duszpasterskich starań nie zawsze udaje się nam zachęcić ludzi młodych do refleksji nad zdolnościami oraz powołaniem do współpracy z Duchem Świętym. Być może jednym z efektów takiej postawy jest spadek liczby powołań do kapłaństwa i życia zakonnego oraz kwestionowanie przez niektóre osoby sakramentu małżeństwa jako fundamentu życia rodzinnego.

Adwentem rozpoczynamy w Kościele nowy rok duszpasterski, który myśl i serce Kościoła kieruje na Osobę Ducha Świętego. Tajemnica Wcielenia, do której pełnego przeżycia przygotowuje każdy Adwent, dokonała się „za sprawą Ducha Świętego”. Maryja - Niewiasta Adwentu, która poczęła Słowo Przedwieczne za sprawą Ducha Świętego, jest niewiastą „posłuszną głosowi Ducha Świętego, która milczy i słucha…, która potrafiła, jak Abraham, przyjąć wolę Bożą, wierząc nadziei wbrew nadziei” (TMA, 48). Jak określił to św. Jan Paweł II w encyklice Dominum et vivificantem, „poczęcie i narodziny Jezusa Chrystusa są największym dziełem, jakiego dokonał Duch Święty w dziejach stworzenia i w dziejach zbawienia” (DV 50). Tajemnica Słowa Wcielonego, która wypełnia historię „wczoraj, dziś i na wieki” (por. Hbr 13,8), nie może być odsłonięta inaczej, jak tylko w Duchu. Z tej racji opracowany na najbliższy rok program duszpasterski, którego hasło brzmi: „Jesteśmy napełnieni Duchem Świętym” odnosi się w sposób szczególny do Sprawcy tego dzieła - do Trzeciej Osoby Boskiej, Osoby Ducha Świętego i stawia sobie za zadanie „ponowne odkrycie obecności Ducha Świętego, który działa w Kościele, zarówno na sposób sakramentalny, zwłaszcza poprzez bierzmowanie, jak i za pośrednictwem licznych charyzmatów, zadań i posług przez Niego wzbudzanych dla dobra Kościoła” (TMA 45).