Nowy rok duszpasterski i jego program za każdym razem jest szansą do odkrywania tajemnicy Kościoła zgodnie z jego hasłem przewodnim. Wiąże się z tym wiele inicjatyw tak zróżnicowanych, by każdy mógł z nich skorzystać. W ten specyficzny plan formacji wpisują się także wspólnoty życia konsekrowanego. Spotkania sióstr przełożonych, gromadzące różne charyzmaty zakonne, odbywają się cyklicznie. – Rozpoczynamy zawsze w październiku u Matki Bożej w Gietrzwałdzie, a kończymy w czerwcu, uczestnicząc w pielgrzymce. Do tej pory wspólnie dotarliśmy m.in. do Sokółki, Świętej Lipki, Kwidzyna, a ostatnio do Niepokalanowa śladami św. Maksymiliana Marii Kolbego. Spotykając się, chcemy towarzyszyć naszej diecezji przez modlitwę i obecność – mówi s. Kamila Leszczyńska CSC, referentka ds. żeńskich zgromadzeń zakonnych.

By nie zabrakło robotników

W ramach miesięcznych spotkań mają miejsce adoracja Najświętszego Sakramentu, Msza św., konferencja i siostrzane spotkanie przy kawie. – Siostry dowiadują się o życiu archidiecezji i – co ważniejsze – dzielą się wtedy intencjami. Tak więc mamy podwójny wymiar: formacyjny i informacyjny. Chcemy, by siostry niezależnie od zgromadzenia i pochodzenia czuły się częścią naszej diecezji – mówi ks. Paweł Kozicki, referent ds. życia konsekrowanego.

W ramach wspólnej inicjatywy siostry postanowiły modlić się za alumnów WSD „Hosianum”. – Bilski nam jest temat powołań. Dlatego losowałyśmy kleryków – każda wspólnota jednego – i towarzyszymy im w formacji kapłańskiej. Poszczególne domy zakonne ofiarują modlitwę, adorację, swoje cierpienie i zamawiają Msze św. w intencji wylosowanego alumna. Kapłani uczestniczą w naszej formacji: sprawują sakramenty i są kierownikami duchowymi. Martwimy się więc o to, by tych robotników Winnicy Pańskiej nam nie zabrakło – opowiada s. Kamila.

Czas pobudki z letargu

Ostatnie spotkanie odbyło się 2 grudnia, a jego celem było wprowadzenie w nowy rok duszpasterski oraz Adwent. – To czas tęsknoty za Bogiem i moment, by obudzić swoje serce z letargu. To, co nas budzi i porusza serce, to słowo Boże. Jezus leczył przez słowo i przemieniał ludzkie serca – mówił podczas homilii ks. Paweł.

– Zadaniem osób życia konsekrowanego jest wierność Chrystusowi, Kościołowi, zgromadzeniu i ludziom naszej epoki. Jest ona możliwa tylko przez rozpoznanie w sobie intymnej relacji z Jezusem oraz tego, co mogę nazwać „moją oliwą” – mówił zaproszony prelegent, nawiązując do przypowieści o pannach roztropnych i nieroztropnych. – Oby los panien nierozsądnych nie był naszym udziałem. Doświadczyły swego rodzaju dramatu, bo usłyszały od Oblubieńca: „Nie znam was”. Otwartość na Ducha Świętego pozwala wpatrywać się w przyszłość z nadzieją na bycie rozpoznanym przez Pana w dzień Jego przyjścia – dodał.