Choć od tamtych tragicznych wydarzeń minęło 80 lat, to wciąż pamięć o krzywdach nie ustaje. Ostatni sybiracy powoli odchodzą, a wraz z nimi wspomnienia i opowieści o nieludzkiej ziemi. Dlatego tak ważne są spotkania z nimi, przywracające pamięć o tragicznych losach, które człowiek zgotował człowiekowi. Wyraża to myśl zapisana na desce przybitej do brzozowego krzyża, jedyny element, który podczas rocznicowych obchodów w Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej stanowił wystrój sceny: „Pamięci pomordowanych, zamęczonych i zmarłych w więzieniach i łagrach sowieckich, w tajgach i stepach syberyjskich, w wiecznej zmarzlinie nieludzkiej ziemi. Niech im straszliwe godziny konania wynagrodzi pamięć żyjących”.