Zakończenie I Synodu Archidiecezji Warmińskiej poprzedzone było wysiłkiem wielu zaangażowanych osób. Warto wspomnieć o mechanizmie działania i kilkuletniej pracy synodu. Dla wypracowania statutów synodalnych najpierw Sekretariat Synodu przygotowywał Biuletyny Synodalne, które dostarczały Parafialnym Zespołom Synodalnym materiałów przygotowawczych (Instrumentum laboris) wychodząc z założenia, że wszelkie duszpasterskie działania wynikają z wiedzy Kościoła o sobie samym i prowadzą ostatecznie do konkluzji, że Kościół odradza się i żyje poprzez tworzenie i pogłębianie sakramentalnej więzi z Chrystusem.
Pytania do parafii
Na tym etapie synod zakładał potrzebę refleksji eklezjalnej na szczeblu diecezjalnym i parafii: czy wizja Kościoła, jaką zaprezentował sobór, została wystarczająco upowszechniona w Kościele warmińskim? Czy w nim docenia się w praktyce osiągnięcia Vaticanum II w dziedzinie liturgii, ekumenizmu, apostolskiego zaangażowania wiernych świeckich?

Czy myśl soborowa wystarczająco inspiruje i angażuje duszpasterzy? Katalog pastoralnych inspiracji synodu warmińskiego w duchu Soboru Watykańskiego II określały tytuły 23 komisji synodalnych. Zgodnie ze swoim przeznaczeniem opracowywały projekty statutów, które były przedkładane Komisji Głównej do oceny i aprobaty, ta z kolei rekomendowała je do przedłożenia przez relatorów na sesji plenarnej do głosowania, podczas którego ustosunkowywano się do ich treści, przyjmując je większością głosów bądź zgłaszając na piśmie poprawki.
Dobre komisje
Wszystkie komisje wywiązały się znakomicie ze swoich prac, przyczyniając się do wytyczenia nowych dróg duszpasterskich Kościoła warmińskiego w odniesieniu do postulatów II Soboru Watykańskiego, II Polskiego Synodu Plenarnego, oceny sytuacji i kondycji religijnej, społecznej diecezji.

W tym miejscu trzeba wymienić komisje: duszpasterstwa, nauczania, życia liturgicznego, struktur diecezjalnych, katolików świeckich, rodziny, dialogu ze światem nauki i kultury, społecznego komunikowania, młodzieży, ds. charytatywnych, ruchów katolickich i stowarzyszeń i wiele innych. Istotną rolę spełniły te komisje, które dobrze oceniły stan faktyczny diecezji i zaproponowały parafiom i wiernych wizję Kościoła, którą ukazał Sobór Watykański II, nauczanie Jana Pawła II odnośnie do rodziny, małżeństwa, młodzieży, komunikowania społecznego, relacji ze światem; nauczanie Benedykta XVI w zakresie dialogu, sacrum w liturgii, miejsca słowa Bożego w życiu chrześcijańskim.
Postulaty na przyszłość 
Synod miał charakter pastoralny, duszpasterski.

  
Ks. prof. Nowak koordynował całość prac synodu

Stąd też większość dokumentów synodalnych podkreśla potrzebę nowej ewangelizacji archidiecezji, aby ułatwić powrót do Kościoła tym katolikom, którzy stoją na jego obrzeżach nie zawsze ze swojej winy; dowartościowanie w ewangelizacji środków społecznego komunikowania, potrzebę katechezy dorosłych, ożywienia niedzielnej celebracji Eucharystii, troskę o świętowanie niedzieli w parafii, rodzinie, w życiu chrześcijanina, udostępnienie ludziom świeckim możliwości odmawiania liturgii godzin. Synod postuluje ożywienie dialogu ze światem nauki i kultury, troskę o dziedzictwo kulturowe jako wyraz ewangelizacji, życie chrześcijańskie rodzin w parafii, przygotowanie do małżeństwa, wolontariat i pracę charytatywną w parafii, archidiecezji; dowartościowanie duszpasterstwa młodzieży, niepełnosprawnych; ożywienie ruchów religijnych i stowarzyszeń kościelnych – parafia wspólnotą wspólnot; ponowne odkrycie wymiaru misyjnego i odpowiedzialności za misje ad gentes. W zakresie społecznym synod postuluje ożywienie wolontariatu na gruncie wspólnot kościelnych, ośrodków Caritas, zaangażowanie świeckich w odpowiedzialność za Kościół.