Parafia jest jedną z najmłodszych wspólnot rzymskokatolickich w Olsztynie. Powstała w 1991 r. na mocy dekretu ówczesnego biskupa warmińskiego Edmunda Piszcza. Obecnie liczy 1441 mieszkańców. Jej pierwszym i długoletnim proboszczem był ks. Marian Matuszek, jego następcami: ks. Grzegorz Kurnatowski, a od 1 lipca 2011 r. ks. Tadeusz Marcinkowski. Na terenie parafii znajdują się dwie świątynie: kościół św. Anny na Zielonej Górce i kościół Matki Bożej Częstochowskiej w Nikielkowie.

Modlitwa uwielbienia

W każdy wtorek w parafii odprawia się nabożeństwo do św. Anny, patronki parafii. W każdy piątek przez orędownictwo św. Faustyny (parafia posiada jej relikwie I stopnia) wspólnota wiernych powierza Panu Bogu wszystkie intencje swoich serc oraz te, które są przysyłane do parafialnej skrzynki internetowej. W parafii działa również stacja Caritas, ministranci oraz wspólnota modlitewna. W każdy czwartek po Mszy św. przy wystawionym Najświętszym Sakramencie uwielbiają oni Boga w duchu modlitwy charyzmatycznej, śpiewając i słuchając Słowa Bożego. Z kolei wspólnota Żywego Różańca gromadzi się w każdą I sobotę miesiąca na modlitwie różańcowej, wynagradzającej za grzechy wszystkich ludzi. Po Mszy św. następuje adoracja eucharystyczna z modlitwą o uzdrowienie, zakończona indywidualnym błogosławieństwem Najświętszym Sakramentem.

Od ziemi do nieba

Kolumnada Berniniego otaczająca Plac św. Piotra w Rzymie liczy 140 figur świętych. W świątyni na Zielonej Górce figur jest na razie 15. Są wśród nich między innymi figury świętych: Józefa, apostołów Piotra i Pawła oraz Judy Tadeusza, Wojciecha, Faustyny; błogosławionych Jana Pawła II i ks. Jerzego Popiełuszki. – Figury naszych patronów doskonale współgrają z freskiem Chrystusa wstępującego do nieba, namalowanego na jednej ze ścian świątyni przez współczesnego polskiego artystę Dawida Gołębiowskiego. Jeden z duchownych, który gościnnie przebywał w parafii, zauważył, że z tymi figurami świętych i błogosławionych w kościele jest „cieplej i bliżej do nieba” – opowiada ks. Tadeusz. – Od strony ołtarza w czasie Mszy św. widzę jak na dłoni symbolikę Kościoła, jako Mistycznego Ciała Chrystusa. Na dole, w ławkach, moi parafianie, mieszkańcy ziemi, na górze mieszkańcy nieba… a w naszych modlitwach wielu bliskich zmarłych, którzy może przebywają jeszcze w czyśćcu – tłumaczy proboszcz.