Wiele osób dziwi się, że osoba głucha, która nie słyszy muzyki, tańczy razem ze słyszącymi. Ja czuję muzykę. Kiedy jest głośna, czuję drgania, wibracje i po prostu tańczę – tłumaczy Paweł. – Osoby słyszące wiedzą, jaka jest melodia, czy szybka czy wolna. Głusi nie słyszą, obserwują przez chwilę innych, by wiedzieć, jaki jest rytm. Czasami też podchodzą do głośników, kładą rękę i po kilku sekundach już wiadomo, co to za rodzaj muzyki – dodaje Natalia Teleon. Natalia nie ma tak dużego ubytku słuchu jak Paweł. Od kilku lat ma też implant, dzięki któremu słyszy praktycznie wszystko. – Bardzo lubię słuchać muzyki, ona mnie uspokaja, kiedy znajdę jakąś nową piosenkę, mogę jej słuchać na okrągło. Jedynym problemem jest tekst. Nie słyszę wszystkiego dokładnie, ale szukam w internecie słów i wtedy mogę je połączyć z melodią – mówi nastolatka z Lidzbarka Warmińskiego.

Jak tłumaczenie wiersza

Paweł, Natalia i ich koledzy i koleżanki uczą się w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym dla Dzieci Niesłyszących w Olsztynie. Ośrodek kształci dzieci na poziomie przedszkola, szkoły podstawowej, gimnazjum, liceum ogólnokształcącego oraz szkoły zawodowej. W sumie uczy się tam około setki dzieci i młodzieży o różnym stopniu utraty słuchu. I co dla słyszących może z pozoru wydać się dziwne, te dzieci kochają muzykę, chociaż przecież jej nie słyszą.