Obdarowani wiarą i mocą

Łukasz Czechyra

publikacja 27.11.2016 09:30

- Głoszenie Ewangelii i dawanie o niej świadectwa, to nie szlachetna propozycja, ale powinność, wynikająca z faktu kim jesteśmy, jako chrześcijanie - napisał abp Józef Górzyński w liście pasterskim.

Obdarowani wiarą i mocą Abp Józef Górzyński Łukasz Czechyra /Foto Gość

W całej archidiecezji czytany jest dziś list pasterski metropolity warmińskiego abp. Józefa Górzyńskiego, który ten skierował do wiernych na rozpoczęcie nowego roku liturgicznego i duszpasterskiego. Przypomina on w nim, że mamy odnieść do siebie słowa Chrystusa i czuć się posłani do świata, aby dzielić się tym darem, który sami otrzymaliśmy od Boga.

- W nowy rok wchodzimy jak zawsze z nadzieją. Dla chrześcijanina ta nadzieja ma mocne uzasadnienie w tym, że nigdy nie idziemy sami, jeśli nasze życie zawierzamy Bogu. Tak też czynimy i tym razem. Prosimy Pana Boga, aby nas prowadził swoim światłem i umacniał swoją mocą. Niech nam da otwartość na swoje dary i gotowość do pełnienia Jego woli. Niech w wypełnianiu zleconej nam przez Chrystusa Pana misji „idźcie i głoście” pomocą i wsparciem będą nam nasi święci Patronowie, a szczególnie nasza Matka i Królowa, Niepokalana Maryja - zwraca się do wiernych abp Górzyński.

Treść listu pasterskiego abp Józefa Górzyńskiego metropolity warmińskiego:

Umiłowani Siostry i Bracia,

Dzisiejszą Pierwszą Niedzielą Adwentu rozpoczynamy nowy Rok Liturgiczny. Jako wierzący chrześcijanie pragniemy ten czas przeżyć z Bogiem i pod Jego opieką. Słuchamy, zatem, słowa Bożego, aby usłyszeć wskazówki na drogę naszej codzienności. Wyrażamy pragnienie, o którym mówił prorok Izajasz w dzisiejszym pierwszym czytaniu, zapowiadając ludy i narody, które zawołają: „Chodźcie, wstąpmy na górę Pana, do świątyni Boga Jakuba! Niech nas nauczy dróg swoich, byśmy kroczyli Jego ścieżkami”. Prorok zapowiada czas pokoju, ale tylko dla tych, którzy idą drogą Bożych przykazań, idą Bożymi ścieżkami. Dlatego kończy swoje przesłanie zachętą: „Chodźcie, postępujmy w światłości Pana”.

Do postępowania w Bożej światłości zachęca nas dzisiaj także św. Paweł.  W swoim liście mówi do chrześcijan, którzy uwierzyli w Chrystusa i przez chrzest zostali odrodzeni do nowego życia, a zatem, zostali oświeceni światłością Chrystusową. Św. Paweł tę nową kondycję chrześcijanina opisuje słowami: „Noc się posunęła, a przybliżył się dzień”. Dlatego zdecydowanie wzywa: „Odrzućmy więc uczynki ciemności, a przyobleczmy się w zbroję światła”. 
Taka postawa jest konieczna, aby Bóg mógł wejść w nasze życie i stać się w nas naszą światłością i mocą. Takiego przyjścia Boga mamy oczekiwać. To właśnie znaczy Adwent. Jest czasem oczekiwania na przyjście Boga. Jest wyrabianiem w sobie postawy czujności, aby mieć gotowość na spotkanie z Panem. O tym przypomina nam  w dzisiejszej Ewangelii sam Pan Jezus podkreślając słowa „czuwajcie” i „bądźcie gotowi”. Oto cechy człowieka Adwentu, cechy chrześcijanina, który czuwa i zawsze jest gotów na spotkanie z przychodzącym do niego Chrystusem.

 Umiłowani!

Za nami miniony rok kościelny. Rok wielkich wydarzeń i wspaniałych duchowych doświadczeń. Wraz z całym Kościołem powszechnym obchodziliśmy Jubileuszowy Rok Miłosierdzia. Prowadził nas przez ten czas papież Franciszek, który Rok ten ustanowił i sam przewodniczył jego głównym wydarzeniom. Wśród tych wydarzeń był Światowy Dzień Młodzieży, przeżywany z młodymi ludźmi z całego świata w Krakowie, mieście miłosierdzia. Wszyscy staraliśmy się czynnie uczestniczyć w tym wydarzeniu, bądź przez zaangażowanie w organizowanie godnego przyjęcia gości ze świata, bądź przez duchową łączność w modlitwie. Mamy nadzieję i modlimy się o to, aby to doświadczenie trwało w nas, a szczególnie w młodych, jak najdłużej i przynosiło wspaniałe duchowe owoce. 
W minionym roku w naszej Ojczyźnie obchodziliśmy także Jubileusz 1050-lecia Chrztu Polski. Poprzez podniosłe obchody w wymiarze ogólnonarodowy i lokalnym dziękowaliśmy Bogu za to najważniejsze wydarzenie w dziejach naszego narodu. Dziękowaliśmy za pierwszego władcę, który okazał się człowiekiem Adwentu i nie przegapił „czasu nawiedzenia”, czasu przyjścia Jezusa Chrystusa. Oddając w Jego Boskie władanie siebie i swoich poddanych na zawsze określił naszą chrześcijańską i narodową tożsamość. Jest to tożsamość narodu poddanego Bogu w Jezusie Chrystusie. Dlatego ten jubileusz zakończyliśmy narodowym i indywidualnym Jubileuszowym Aktem Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana. Pragniemy, bowiem, aby Jego Boskie królowanie w nas i w naszej Ojczyźnie stanowiło nadal, zasadniczy fundament naszego życia osobistego i narodowego. 
Przed nami nowy rok duszpasterski. Zgodnie z programem duszpasterskim Kościoła w Polsce przebiegał on będzie pod hasłem „Idźcie i głoście”. Są to słowa samego Pana Jezusa wypowiedziane do Apostołów, których posyłał do całego świata ze światłem swojej Ewangelii i z mocą swoich sakramentów. Dzięki sumiennemu wypełnianiu tej misji i my staliśmy się uczniami Chrystusa. Obdarowani wiarą i jej mocą, co rozważaliśmy w minionych latach duszpasterskich, teraz, jak apostołowie, mamy odnieść do siebie słowa Chrystusa i czuć się posłani do świata, aby dzielić się tym darem, który sami otrzymaliśmy od Boga. Fundament tej myśli stanowi właśnie nasza chrześcijańska tożsamość, którą rozważaliśmy w minionym roku. Musimy wszyscy, jako ochrzczeni uczniowie Chrystusa mieć świadomość, że głoszenie Ewangelii i dawanie o niej świadectwa, to nie szlachetna propozycja, ale powinność, wynikająca z faktu kim jesteśmy, jako chrześcijanie. Będzie to zatem okazja do refleksji nad misyjnym zadaniem każdego z nas, nad naszym poczuciem odpowiedzialności za siostry i braci, którzy żyją wśród nas a nie znają Chrystusa, lub znać Go nie chcą. 
Nadchodzący rok naznaczony będzie wielkimi rocznicami maryjnymi. 13-go maja obchodzić będziemy 100-lecie objawień fatimskich; 26-go sierpnia 300-lecie koronacji Obrazu Jasnogórskiego, a 10-go września 140-lecie objawień gietrzwałdzkich i 50-lecie koronacji Obrazu Gietrzwałdzkiego. Będziemy się przygotowywać do głębokiego przeżycia wszystkich tych rocznic. Mamy jednak świadomość, że szczególne zobowiązanie spoczywa na nas i na naszej Archidiecezji Warmińskiej za przygotowanie uroczystych i godnych obchodów jubileuszu w Gietrzwałdzie. Pragniemy, aby w tym wydarzeniu uczestniczyła jak największa rzesza pielgrzymów i jeszcze większa liczba wierzących włączyła się w to świętowanie duchowo. Czujmy się wszyscy odpowiedzialni za dobre przygotowanie i godne przeżycie tego wydarzenia. Już dziś planując nadchodzący rok starajmy się wziąć pod uwagę nasze indywidualne i wspólnotowe nawiedzenie sanktuarium w Gietrzwałdzie. Poprzez lekturę okolicznościowych publikacji przypomnijmy sobie, a szczególnie młodzieży i dzieciom historię tego miejsca i dziejących się w nim cudownych objawień. Przez modlitwę różańcową, do której wzywała w Gietrzwałdzie Maryja Niepokalana podejmijmy to najważniejsze, duchowe przygotowanie.

 Umiłowani!

W nowy rok wchodzimy jak zawsze z nadzieją. Dla chrześcijanina ta nadzieja ma mocne uzasadnienie w tym, że nigdy nie idziemy sami, jeśli nasze życie zawierzamy Bogu. Tak też czynimy i tym razem. Prosimy Pana Boga, aby nas prowadził swoim światłem i umacniał swoją mocą. Niech nam da otwartość na swoje dary i gotowość do pełnienia Jego woli. Niech w wypełnianiu zleconej nam przez Chrystusa Pana misji „idźcie i głoście” pomocą i wsparciem będą nam nasi święci Patronowie, a szczególnie nasza Matka i Królowa, Niepokalana Maryja.

Na cały nadchodzący rok wszystkim z serca błogosławię.

Arcybiskup Józef Górzyński 
Metropolita Warmiński