Zawsze blisko ołtarza

Formację seminaryjną 
na roku propedeutycznym w tym roku rozpoczęło pięciu alumnów z trzech diecezji: warmińskiej, ełckiej i elbląskiej.

▲ Ojcem duchowym okresu przygotowawczego został ks. Paweł Jakubowski.
ks. Dariusz Sonak /Foto Gość

Za nimi już rekolekcje, pierwsze tygodnie mieszkania w domu formacyjnym w Klebarku Wielkim oraz uroczyste wyznanie wiary. Z diecezji elbląskiej formację rozpoczęło trzech kandydatów. 

Boże, teraz albo nigdy

– O drodze do kapłaństwa myślałem już w czasie liceum. Jednak mijało mi to dosyć szybko. Pojawiły się związki z dziewczynami, a nawet narzeczeństwo. Byłem w stu procentach przekonany, że małżeństwo i rodzina to właśnie moja droga – opowiada 24-letni Karol Tatar z Elbląga. Pomysł pójścia do seminarium nie opuszczał go przez kolejne lata. – Studiowałem matematykę i rachunkowość, choć pandemia przeszkodziła w ukończeniu tych kierunków. Pracowałem w Niemczech jako elektryk, a na weekendy wracałem do rodzinnej parafii, czułem, że tam jest moje miejsce – wyjaśnia, zaznaczając, że ważną rolę w odczytaniu powołania odegrało duszpasterstwo młodzieży z rodzimej diecezji. – Uczestniczyłem w czuwaniach dla młodych, śpiewałem w chórze i chodziłem na pielgrzymki. Wielokrotnie słyszałem od ludzi i znajomych: „byłbyś dobrym księdzem”. Sam otaczam kapłanów modlitwą, bo uczestniczę w siedmiu Margaretkach. Po ostatnich rekolekcjach powołaniowych i mojej szóstej pielgrzymce poprosiłem o dar rozeznania powołania. Byłem przekonany, że jeśli coś ma się wydarzyć, to „Boże, teraz albo nigdy” – dodaje.