Akcja Góra Modlitwy to całodniowe trwanie na uwielbieniu Boga. – To czas wyrażenia ufności Bogu i ogłoszenie tego innym; czas oparty na słowie Bożym, a w konsekwencji to czas słuchania tego, co Bóg mówi do mnie. Myślę, że słuchanie jest coraz rzadszą umiejętnością. Dziś każdy chce mówić o sobie, chce głosić siebie, stawiając się w centrum uwagi – uważa ks. Andrzej Midura, proboszcz parafii Miłosierdzia Bożego w Nidzicy. – Uwielbienie to zaproszenie od Boga, abyś przyszedł, wyciszył się, wysłuchał prawdy o sobie. Bóg przemawia w ciszy, przychodzi delikatnie – dodaje.

Usypać górę

Uwielbienie opierało się na słowie Bożym. – Na modlitwie mamy przede wszystkim słuchać, co On do nas mówi. Czyli nie tylko śpiew, spontaniczna modlitwa, lecz wyciszenie serca, żeby usłyszeć szept, odczuć delikatność Boga – przybliża Joanna Grzebska, animatorka diakonii uwielbienia Katolickiej Wspólnoty Wieczernik Miłosierdzia w Nidzicy. Czas spędzony na adoracji Najświętszego Sakramentu ma zmieniać człowieka, czego Joanna doświadczyła podczas Góry Modlitwy w Warszawie, w Domu Modlitwy 24/7. – Zapragnęłam, żeby tę formę uwielbienia przenieść do naszej parafii. Wierzę, że podczas posługi w Warszawie Pan Bóg przygotowywał nas do prowadzenia tej formy adoracji w Nidzicy – uważa. – Nazwa „Góra Modlitwy” oznacza, że mamy wejść na szczyt życia, aby rozejrzeć się wokół, dostrzec perspektywę nieba. Z drugiej strony mamy usypać ogromną górę uwielbienia płynącego z naszych serc – mówi Jakub Bartkowiak. Wydarzenie trwa cały dzień. Jest wystawienie Najświętszego Sakramentu, jest Eucharystia, są świadectwa. – Widzimy, jak ważna jest modlitwa w naszym życiu. Swoją postawą pragniemy zapalać innych do trwania z Bogiem, pokazać, że można prowadzić dialog ze Zbawicielem słowami, które wlewa we mnie Duch Święty – wyjaśnia.

Harfa i czasza

Czas uwielbienia podzielony jest na dwugodzinne bloki. Każdy zawiera inne intencje. – Bóg wymaga, abyśmy prosili o konkretne rzeczy – uważa Joanna. Widać to dokładnie w Ewangeliach, kiedy do Jezusa przychodzą ludzie z konkretnymi prośbami, a On na nie odpowiada. – Jako prowadzący wypowiadamy intencje ważne dla świata i ojczyzny. Uczestnicy włączają się w modlitwę, a w uwielbieniu dostrzegają swoje codzienne problemy i mówią o nich Bogu – mówi Jakub. Wyjaśnia, że dwugodzinny blok oparty jest na modelu „harfa i czasza”, którego fundamentem są słowa z Apokalipsy św. Jana: „A kiedy wziął księgę, czworo Zwierząt i dwudziestu czterech Starców upadło przed Barankiem, każdy mając harfę i złote czasze pełne kadzideł, którymi są modlitwy świętych” (Ap 5,8). Każda sesja składa się z trzech części. – Pierwsza to uwielbienie, czyli harfa. Później jest rozważanie słowa Bożego, które rozeznajemy na modlitwie. Ostatnia część to wstawiennictwo – przybliża. Na uwielbienie w Nidzicy prowadzący otrzymali natchnienie, żeby modlić się o wiarę, odpowiadając na słowo Boże: „Miejcie wiarę w Boga” (Mt 11,22). – Modlimy się do Ducha Świętego. Kiedy otrzymujemy słowo, zwracamy się do kapłana, aby rozeznał to i nam pobłogosławił. Kiedy mamy akceptację, podejmujemy temat – wyjaśnia Jakub.

Boża perspektywa

Podczas Góry Modlitwy Jakub wygłosił świadectwo. – Wiara to wprowadzanie rzeczywistości niewidzialnej do rzeczywistości widzialnej. Wiele osób modli się o nawrócenie bliskiego, jednak swoimi oczami nie widzi tej rzeczywistości, czasem nawet nie ma nadziei, że przemiana może nastąpić. Mamy prosić o mądrą modlitwę połączoną z wiarą. Wyczekuję czegoś i już za to dziękuję w przekonaniu, że jeśli to jest dobre, to Bóg już to uczynił – mówił. – Zmieńmy perspektywę spojrzenia na sytuację, z którą musimy się zmagać. Boża perspektywa to proszenie z przekonaniem, że ja jako dziecko Boże mam Ojca w niebie, który mnie bezgranicznie kocha. On chce mojego dobra! Jeżeli Bóg chce dla mnie dobra, to w Jego perspektywie już to otrzymałem, tylko muszę o to poprosić. Fenomenalne! Z Jego perspektywy już to się stało, a ty sprowadzasz tę rzeczywistość swoją modlitwą – podkreślał Jakub. To są tajemnice, których z punktu widzenia świata nie jesteśmy w stanie zrozumieć ani zobaczyć, co jednak nie zwalnia nas z obowiązku wołania. Prorok Jeremiasz wszakże prorokował: „Wołaj do Mnie, a odpowiem ci i oznajmię ci rzeczy wielkie i niedostępne, których nie jesteś świadom!” (Jr 33,3).