Papież Benedykt XVI przypominał, że via pulchritudinis, czyli droga piękna, może prowadzić do spotkania z Bogiem. Jak mówił w Castel Gandolfo: „Dzieło sztuki jest jakby bramą otwartą ku nieskończoności, ku pięknu i prawdzie, wykraczającym poza codzienność. To właśnie dzieło sztuki może otworzyć oczy rozumu i serca, uwznioślić nas. (…) Chodzi o dzieła, które rodzą się z wiary i wyrażają wiarę. Przykład tego możemy mieć wówczas, gdy odwiedzamy na przykład gotycką katedrę”. Z pewnością można tego doświadczyć we Fromborku, gdzie wznosi się archikatedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja, która z roku na rok – za sprawą prac konserwatorskich – pięknieje, ukazując najwyższy kunszt budowniczych i szczodrość fundatorów. – Wyjątkowe znaczenie tego miejsca podnoszą tradycja i historia utworzonej w 1243 r. diecezji warmińskiej oraz ustanowienie w 1260 r. Warmińskiej Kapituły Katedralnej, której najsłynniejszym przedstawicielem jest Mikołaj Kopernik – podkreśla proboszcz ks. dr Jacek Wojtkowski.

Od kilku lat trwają prace konserwatorskie zespołu katedralnego. W tym roku rozpoczęto kolejne etapy, w tym przy wieży Radziejowskiego. – Taki zespół, jaki znajduje się na Wzgórzu Katedralnym, wymaga ciągłych prac – zauważa ks. Jacek Wojtkowski. Podkreśla, że wynika to z ogromnej liczby zabytków sztuki. – Będą trwały prace przy murach dziedzińców, gankach, jak i przy polichromiach – zauważa proboszcz. Wskazuje na fakt, że tak jak dawniej, by powstał taki obiekt, potrzebni byli fundatorzy i mecenasi, tak i dziś bez ich wsparcia przywracanie świetności archikatedrze byłoby niemożliwe. – Nie są to już osoby prywatne, lecz instytucje. W naszym przypadku warto wymienić Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego czy też Grupę Orlen, mecenasa Muzeum Pomnika Historii Frombork Zespół Katedralny – wymienia ks. Wojtkowski. Z efektami prac, choćby konserwacji średniowiecznej więźby dachowej, elewacji katedry, witraży, skarbca, czy z efektami badań archeologicznych można zapoznać się w nowo wydanej publikacji „Frombork Zespół Katedralny – konserwacja i restauracja XIV-wiecznego zespołu obronnego i katedralnego 2017–2023”. Z pewnością warto zwiedzić katedrę, zwłaszcza zobaczyć od niedawna udostępnioną dla zwiedzających średniowieczną więźbę dachową. Wystarczy pokonać siedemdziesiąt siedem stopni, by znaleźć się nad sklepieniem i podziwiać gąszcz średniowiecznych sosnowych krokwi i jętek. – Warto zwiedzić całe Wzgórze Katedralne, by lepiej poznać historię Warmii. Podziwiając sztukę, choćby ołtarze, zobaczymy herby. Za herbami stoi określona osoba, czyli poznajemy losy ludzi. Mówiąc o osobach, trzeba podkreślić, że po katedrze przechadzał się Mikołaj Kopernik – uśmiecha się proboszcz.

Katedra był budowana w latach 1329–1388. Przez lata przybywało skrywanych przez nią tajemnic. Jedną z nich udało się odkryć, a mianowicie miejsce pochówku kanonika Mikołaja Kopernika. Prace konserwatorskie przyniosły równie ekscytujące chwile. – Wchodząc do świątyni, widzimy przestrzeń sztuki i historii. Oczywiście pojawia się najwięcej pytań dotyczących podziemi kościoła. Czy są nieodkryte krypty? – zauważa ks. Wojtkowski. – Mamy rozpoznaną kryptę kanoników pod prezbiterium, gdzie jest ponad sto dwadzieścia pochówków. Zidentyfikowaliśmy kryptę pod kaplicą Zbawiciela, gdzie pochowani są bp Krzysztof Szembek, bp Bludau, bp Geritz, bp Thiel, bp Hatten i kanonik Ossoliński – wymienia proboszcz. Jednak cały czas jest otwarte pytanie, które nurtuje naukowców i archeologów: gdzie znajduje się krypta bp. Łukasza Watzenrodego, wuja Mikołaja Kopernika? Z opisu wiadomo, że musi istnieć krypta biskupia, gdzie oprócz niego pochowani są bp Kromer, bp Dantyszek. – To jest tajemnica, której odkrycie jest przed nami – wskazuje ks. Jacek Wojtkowski.