Zróbcie coś we dwoje

Związek dwóch dusz i dwóch ciał. Nieustanny trud uczenia się nawzajem siebie, dzielenie czasu i obowiązków. I w tym trwaniu nie ma urlopów, nawet zwolnić się z tego nie można, choć czasem ludzie odchodzą od siebie. Rozstają się, ale nieustannie łączy ich sakrament małżeństwa, przysięga, którą składali przed Bogiem, „że cię nigdy nie opuszczę, będę wierny i uczciwy”; a jako dożywotni symbol tych słów nakłada się obrączkę, na znak „mojej miłości i wierności”. – Małżeństwa są różne, jak różni są ludzie. Problemy, choć z zewnątrz podobne, przeżywane są na swój sposób. Radości zawsze uskrzydlają, dlatego należy je pielęgnować w pamięci. Jednak tych postaw trzeba się nieustannie uczyć, a pomocą dla małżonków ma być nasz cykl spotkań – mówi Iwona Dziak, diecezjalny doradca życia rodzinnego.