Akolici świeccy

Akolita (z gr. "akólouthos" - towarzyszący, idący za kimś) do 1972 roku był jednym z czterech stopni święceń niższych udzielanych kandydatowi do kapłaństwa w czasie formacji seminaryjnej. Na mocy listu motu proprio Ministeria Quaedam papieża Pawła VI posługa akolity nie jest zastrzeżona wyłącznie dla kandydatów do kapłaństwa. Akolita często jest mylony z nadzwyczajnym szafarzem Komunii św. Akolita jest z urzędu nadzwyczajnym szafarzem, ale jego uprawnienia są większe.

- Akolita pełni posługę służąc diakonowi lub prezbiterowi, może on również udzielać Komunii św., lub zanosić wiatyk do chorych. Może on również przewodniczyć nabożeństwu - tłumaczy ks. prof. Władysław Nowak. Charakterystycznym przywilejem akolity jest puryfikowanie naczyń liturgicznych w braku diakona. Puryfikacji nie można powierzać żadnemu innemu świeckiemu, nawet nadzwyczajnemu szafarzowi komunii świętej.