Do udziału w konkursie zaproszenie byli wszyscy rzeźbiarze amatorzy zajmujący się tą dziedziną sztuki. Innych ograniczeń w zasadzie nie było – tematyka, tworzywo, technika wykonania i wielkość prac były dowolne. I tak też powinno być, bo jak można ograniczać artystę? Podczas wernisażu zostały ogłoszone wyniki konkursu, a najlepsi rzeźbiarze otrzymali nagrody pieniężne. Pierwsze miejsce przypadło Piotrowi Gołębiowskiemu. – Cała wystawa jest bardzo budująca. Po pierwsze dlatego, że żyjemy w czasach, gdzie jest wielka pogoń za pieniądzem, nie mamy czasu dla siebie, na skupienie. I w tych czasach są ludzie, którzy bezinteresownie robią sztukę. Jest tu 12 autorów i każdy z nich jest inny – to też jest budujące. Są to zupełnie inne prace, inne osobowości i to mnie cieszy – te prace są prawdziwe, autentyczne. Oglądając te prace, a nie znając autorów, mogę już coś powiedzieć o poszczególnych ludziach. Poprzez swoje prace potraficie pokazać swoje wnętrze to, co was nurtuje, niepokoi. W sztuce trzeba być prawdziwym. Trzeba oczywiście szukać, patrzeć na innych, ale nie po to, żeby naśladować, a właśnie szukać i dać coś od siebie – mówił podczas wernisażu przewodniczący jury, prof. Zygmunt Droński. W konkursie wzięło udział 12 twórców ludowych i artystów nieprofesjonalnych, którzy zaprezentowali 41 prac.