Nadszedł czas naszego świadectwa, że nie jesteśmy głupcami i ciemnogrodem, a mędrcami, którzy – aby uświadomić sobie wagę narodzenia Jezusa Chrystusa, Jego ważność w naszym życiu, miłosierdzie i miłość, i prawdę – musieli otworzyć się na tchnienie Boga i Jego słowa. Zaświadczmy o tym swoim życiem, z pokorą, w radosnym nastroju. Śmiejmy się w głos, śpiewajmy chóralnie, nieśmy w dłoniach symbole chrześcijaństwa. W święto Trzech Króli stwórzmy na ulicach naszych miast kolorowe orszaki, niosąc z sobą nasze radości, smutki, grzechy i heroiczne czyny. Stwórzmy wspólnotę mędrców jednoczącą się przy ubogim żłóbku. Kiedy? Gdzie? O tym piszemy na ss. VI–VII.