Caritas od wielu lat starała się o budynek, w którym mogłaby stworzyć stacjonarne hospicjum dla dzieci. Od lata działa taka placówka o charakterze domowym, tzn. pielęgniarki dojeżdżają do chorych, aby udzielać im niezbędnej opieki medycznej. Teraz została zakupiona kamienica przy ul. Kromera.

– Nieruchomość została wyceniona na nieco ponad milion złotych. Rada miasta wyraziła zgodę na sprzedaż obiektu z 99 proc. bonifikatą na rzecz Caritas Archidiecezji Warmińskiej. Obiekt jest po pożarze, więc niezbędny jest kapitalny remont – wyjaśnia Patryk Pulikowski z olsztyńskiego urzędu miasta. To ostatni budynek, jaki pozostał z koszar zlokalizowanych przy ul. Kromera pod koniec XIX w., które dały początek olsztyńskiemu garnizonowi. Pierwotnie pełnił rolę odwachu, budynku, w którym mieściły się straż główna, jak również areszt. Obiekt jest wpisany do gminnej ewidencji zabytków. – W planach dotyczących budynku, który nabyliśmy, jest zaadoptowanie go do potrzeb hospicjum dla dzieci, a także całej działalności hospicyjnej. Pragniemy stworzyć przyjazne miejsca dla osób, które zmagają się z chorobą nowotworową – podkreśla ks. Paweł Zięba, dyrektor warmińskiej Caritas. Opieka nad chorymi wymaga od rodziny nieustannego wysiłku, a przecież jest wiele codziennych spraw, które trzeba załatwić. Ponadto często rodzice, których dzieci przebywają długotrwale w szpitalu, nie mają miejsca, gdzie mogliby odpocząć. – Zdarza się również, że są dzieci, które nie mogą w domu, z rodziną, w danym momencie zmierzyć się z chorobą nowotworową i trudem przewlekłej choroby – dodaje. Obecnie opieką hospicyjną objętych jest 70 dzieci. Oprócz tego ponad 20 z nich – tych, które nie mogą samodzielnie oddychać i potrzebują respiratora – jest wentylowanych mechanicznie. – Oprócz tego zajmujemy się chorymi dorosłymi – wyjaśnia ks. Zięba.W placówce w Olsztynie pracuje obecnie 12 pielęgniarek. Cała instytucja znajduje się na ul. Kościuszki. Po oddaniu nowej kamienicy do użytku zostanie przeniesiona na ul. Kromera. – Będziemy mieć jedno miejsce działalności medycznej. W planach są rehabilitacja, spotkania z psychologiem, sale chorych i pokoje dla rodziców. Planujemy salę konferencyjną, gdzie będziemy przeprowadzać szkolenia dla rodzin, jak opiekować się osobą chorą. Ale także będzie to miejsce spotkań dla rodzin w żałobie. W dużej mierze punkty lecznicze skupiają się na leczeniu do momentu śmierci. A proces zmagania z żałobą jest długi. Widzimy potrzebę, aby otoczyć opieką takie rodziny – wymienia ks. Paweł. Oczywiście, na adaptację zniszczonej kamienicy potrzebne będą pieniądze. – Na razie próbujemy wszystko ogarnąć. Konieczna jest dokładna inwentaryzacja budynku. Jaki będzie ostatecznie koszt wykonania niezbędnych robót budowlanych, tego jeszcze nie wiemy. Budynek znajduje się w gminnej ewidencji zabytków. Chcemy zachować jego walor historyczny. Dlatego potrzebujemy całej dokumentacji. To na pewno zwiększy koszty prac – wyjaśnia dyrektor. Już dziś, w ramach zbiórki pieniędzy na remont i przystosowanie kamienicy Caritas organizuje bal charytatywny, który odbędzie się 10 lutego 2018 r. w Hotelu Omega. – Zainteresowanych zapraszamy do wsparcia naszego dzieła – zaprasza ks. Zięba. Ważną rolę Caritas w mieście zauważa prezydent Piotr Grzymowicz. – Odgrywa ona w Olsztynie niezwykle istotną rolę. Podejmuje szereg działań skierowanych do osób najbardziej potrzebujących wsparcia. Opieka hospicyjna jest tym bardziej istotna, bo wymaga ogromnej wrażliwości. Nie mam wątpliwości, że historyczny obiekt przy ul. Kromera zostanie wykorzystany w najlepszy możliwy sposób, by nieść pomoc i wsparcie mieszkańcom Olsztyna, jak i przyjezdnym – mówi prezydent. O kupno obiektów miejskich z bonifikatą za zgodą rady miasta mogą ubiegać się osoby fizyczne lub osoby prawne, które prowadzą działalność charytatywną, opiekuńczą, kulturalną, leczniczą, oświatową, naukową, badawczo-rozwojową, wychowawczą, sportową lub turystyczną, a także organizacje pożytku publicznego na cel prowadzonej działalności pożytku publicznego, stowarzyszenia ogrodowe w rozumieniu ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych z przeznaczeniem na rodzinne ogrody działkowe, kościoły i związki wyznaniowe, mające uregulowane stosunki z państwem, na cele działalności sakralnej. – Nieruchomość musi być przeznaczona na cele niezwiązane z działalnością zarobkową – wyjaśnia Patryk Pulikowski.