Miłość nie ustaje przejdź do galerii

- Staramy się, aby niepełnosprawni mieli takie same szanse jak zdrowi, tak samo szczęśliwe dzieciństwo, możliwość rozwijania swoich pasji, a nade wszystko poczucie głębokiej  miłości, która - jak się okazuje - jest w stanie przekroczyć każdą granicę - mówi Mieczysław Kowalczyk, prezes stowarzyszenia.

Wyzwań jest ciągle wiele. Choćby obecny remont budynku, dzięki któremu znacznie poprawią się warunki opieki i otworzą nowe możliwości.

- Długo szukaliśmy pieniędzy, aby rozpocząć rewitalizację budynku. Wycenę robiliśmy pięć lat temu. Dziś okazuje się, że ceny się zmieniły, że są możliwe lepsze rozwiązania. Brakuje pieniędzy. Dlatego dziś jesteśmy tak wdzięczni Akcji Katolickiej Archidiecezji Warmińskiej, że wybrała nasze stowarzyszenia na beneficjenta XX Wenty Dobroczynnej. Już cieszymy się z faktu, że zebrane pieniądze pomogą nam w zakończeniu prac. Mamy serca przepełnione wdzięcznością - mówi, nie ukrywając wzruszenia.

3 listopada 1992 r. odbyło się zebranie założycielskie. Pierwszym pomysłem było  utworzenie dziennej placówki dla dzieci poza jakimkolwiek wsparciem, wykluczonych z systemu edukacji. Tak powstał Ośrodek Rehabilitacyjno-Wychowawczy.