Parafia pw. Najświętszej Maryi Panny Różańcowej w Różnowie istnieje niewiele ponad 4 lata. Przez ten czas liczba wiernych wzrosła o ponad 300 osób. Teraz wspólnymi siłami starają się zbudować świątynię, bo w dotychczasowej kaplicy wszyscy się po prostu nie mieszczą.

Odruch serca

Proboszczem w Różnowie jest ks. Piotr Matwiejczuk. Przyznaje, że budowanie kościoła z cegieł jest czasochłonne, trudne, a efekty widać dopiero po jakimś czasie… – Na pewno wspanialej buduje się Kościół. To jest najpiękniejsze w kapłaństwie – budowanie wspólnoty, ludzi, z którymi się jest, żyje na co dzień. Od razu widać, czy budujemy dobrze, czy źle. Fundamentem musi być Jezus Chrystus, bez Niego nie mamy na czym wznosić. A spoiwem, które to wszystko łączy, jest miłość: ja pokochałem tych ludzi, a oni mnie. Właśnie po tym widać, że sens powołania do życia parafii był wielki: ludzie autentycznie cieszą się, że mają swoją wspólnotę parafialną – podkreśla ks. Piotr. – Każdy człowiek potrzebuje wsparcia duchowego, wiary, przekazywania uniwersalnych wartości, którymi może się w życiu kierować – właśnie o to dba Kościół – zaznacza Kazimierz Kędzierski. Arkadiusz Ławrynowicz jest jednym z prowadzących parafialny chór – on gra, a jego żona Mariola śpiewa. – Stworzyła się taka grupa osób od uczniów podstawówki po 60-latków. To niezwykłe, że ludzie mimo wielu spraw w swoim życiu znajdują jeszcze czas, by przyjść, grać, śpiewać, czytać, czy w jakikolwiek inny sposób włączać się w życie parafialne. W moim przypadku to odruch serca – o tym się nie myśli, tylko się po prostu robi, bo to ważne – tłumaczy parafianin. Parafia w Różnowie stoi teraz przed wielkim wzywaniem budowy świątyni – obecna kaplica mieści niewiele ponad 100 osób, nawet Pierwsza Komunia Św. jest podzielona na różne niedziele maja, bo inaczej dzieci i rodziny po prostu by się nie zmieścili.

Moje Westerplatte

Obecnie trwają prace budowlane, a proboszcz razem z zaangażowanymi parafianami stara się zebrać potrzebne pieniądze. – Nie mamy specjalnych „podatków” budowlanych, nie chcę nikogo zmuszać do budowy kościoła. Są tacy, którzy regularnie wpłacają jakieś kwoty, co nas bardzo cieszy, ale wiele osób pomaga inaczej, niekoniecznie finansowo – dzielą się swoimi talentami czy znajomościami, w zamian przyjmując walutę watykańską, czyli szczere „Bóg zapłać” – mówi z uśmiechem ks. Matwiejczuk. Powstał nawet film promocyjny, w którym młoda parafianka Oliwia Smyk opowiada o parafii i zachęca do wsparcia.Ks. Piotr myśli również o fundraisingu, w pomoc włączyły się też parafie Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Dywitach, Najświętszego Serca Pana Jezusa w Olsztynie oraz św. Józefa w Olsztynie – proboszczowie m.in. umożliwili zbiórkę do puszek podczas jednej z niedziel. – To dla nas bardzo ważne, choć potrzeby są nadal ogromne. Oczywiście, niejednokrotnie pojawiały się myśli: „Po co mi to było?”, ale za każdym razem, kiedy patrzę na moich parafian, widzę ich wiarę, zaangażowanie, to te myśli szybko odchodzą. Nie chodzi przecież o to, żeby było zawsze łatwo i przyjemnie, miłość nie na tym polega. Św. Jan Paweł II mówił, że „każdy ma w życiu jakieś swoje Westerplatte, jakiś wymiar zadań, które trzeba podjąć i wypełnić, jakąś słuszną sprawę, o którą nie można nie walczyć, jakiś obowiązek, powinność, od której nie można się uchylić, nie można zdezerterować”. Ja tak odbieram moje zadanie w Różnowie – podkreśla ks. Matwiejczuk. Filmik promocyjny, wizualizację świątyni oraz numer konta do darowizn można znaleźć na stronie www.parafiaroznowo.info.