Dzisiaj obchodzimy dzień Najświętszego Oblicza

Od 1945 roku siostry obliczanki posługują w naszej diecezji. Zgromadzenie w 1888 roku założył bł. Honorat Koźmiński oraz Eliza Cejzik. Do diecezji warmińskiej siostry zaprosił bp. Teodor Bensch. Powierzono im pracę w seminarium duchownym oraz w domu biskupim. - W diecezji początkowo posługiwało ok 10 sióstr. Po 1991 roku opuściłyśmy placówkę seminaryjną i zostałyśmy tylko w domu biskupim - mówi s. Judyta Elżbieta Stokowska WNO.

Obecnie siostry posługują w domu abp. Edmunda Piszcza. - Być przy biskupie to dosyć specyficzne powołanie. Trudnością bywa to, że zawsze musimy zwyczajnie być, ale nie jest to aż takie uciążliwe, a wręcz pomaga czasem w kontemplacji. Skoro zostajemy w domu, to tutaj szukamy Oblicza Jezusa w modlitwie, ale też w drugim człowieku. Cieszy mnie obecność księdza arcybiskupa, który ma spore doświadczenie życiowe i wiedzę. Czerpię z jego życia. To piękne, że na co dzień jestem z kapłanem - opowiada s. Patrycja Bożena Szustak WNO. - Biskup podnosi nas na duchu, dzieli się słowem Bożym. Mamy codziennie wystawienie Najświętszego Sakramentu, modlimy się brewiarzem, różańcem i koronką. Jesteśmy jak rodzina, związani ze sobą. Żartobliwie nazywamy to wspólnotą mieszaną. My opiekujemy się nim, a on duchowo nami - dodaje s. Judyta.

- Jestem wdzięczny za ich posługę. Towarzyszą mi od początku mojej posługi na Warmii. Mam już swoje lata i ich troska o dom i o mnie są dla mnie dowodem chrześcijańskiej miłości. Ich zadania i moja rola tworzy nierozerwalna całość. Wiernie pełnią swoją powinność zarówno związaną z pomocą w moim domu, jak i temu wszystkiemu co jest ich powołaniem w zgromadzeniu. Ich zakonny styl życia wpływa na cały dom i również na mnie. Wspólne modlitwy, Msze św., pielgrzymki chociażby do Gietrzwałdu. Wzajemnie duchowo ubogacamy się. Mogę powiedzieć najprościej: dobre wspólne bycie - mówi abp Edmund Piszcz.

Więcej o siostrach obliczankach i ich posłudze na Warmii w „Posłańcu Warmińskim” nr 10/2019.