W Popielec każdy szedł do kościoła. „Pamiętaj, człowiecze, żeś z prochu powstał i w proch się obrócisz”. Później wracał do domu, by rozpocząć czas 40-dniowego postu. Kobiety zbierały się do szorowania garnków i patelni. Używały do tego popiołu drzewnego. Na koniec symbolicznie wyrzucały patelnie przez okno, by „wygonić” na czas pokuty mięso z chat. Bo pod koniec XIX w. i jeszcze przed wojną na Warmii nawet w niedziele wielkopostne nie jadano mięsa ani tłuszczu.