Bierzemy krzyż i idziemy na kalwarię

W Wielkim Poście w sanktuarium praktykowane są godziny miłosierdzia. – W piątki o godz. 17 wyruszamy z kościoła na kalwarię. Wracamy do kościoła na adorację krzyża i Eucharystię, po której jest nabożeństwo przed Najświętszym Sakramentem do Bożego miłosierdzia o uzdrowienie duszy i ciała z błogosławieństwem lurdzkim – mówi proboszcz ks. Marek Proszek.

Podkreśla, że w tym roku przeżywamy pogłębioną refleksję nad tajemnicą Eucharystii w kontekście ofiary krzyża. Tym bardziej zapraszam do Głotowa, gdzie znajdują się sanktuarium Eucharystyczne i sanktuarium Męki Pańskiej, którym jest kalwaria. Ona cały czas jest otwarta. Można w każdej chwili przyjechać, przejść ją, rozmyślając o niezmierzonej miłości Boga. Obecnie nie ma figur, trwa renowacja kapliczek. Wszystkie stacje są remontowane. W tym roku prace mają się zakończyć. Kiedy figury powrócą do kaplic, jeszcze bardziej będzie można wgłębić się w treści drogi krzyżowej, podjąć refleksję nad męką i śmiercią Pana Jezusa – dodaje proboszcz.

Ciekawostka Głotowa polega na tym, że obok siebie znajdują się dwa sanktuaria – sanktuarium Najświętszego Sakramentu, którego historia sięga XIV w., i sanktuarium Męki Pańskiej, które jest związane z utworzeniem w XIX w. Kalwarii Warmińskiej.

– Oba łączą się ze sobą, jeśli chodzi o naukę Bożą. Sanktuarium Najświętszego Sakramentu, związane z cudem eucharystycznym, wiedzie nasze rozważania do wydarzeń, które miały miejsce w Wieczerniku. Tu jest początek drogi krzyżowej i jej zakończenie – wyjaśnia ks. M. Proszek.

W samym kościele nie ma stacji drogi krzyżowej. – Dlatego naszą drogę rozpoczynamy w świątyni, która jest Wieczernikiem, o czym mówi obraz przedstawiający Ostatnią Wieczerzę znajdujący się w głównym ołtarzu. Bierzemy krzyż i idziemy na kalwarię. Po przejściu wszystkich stacji, wracamy do kościoła, gdzie są adoracja krzyża i Msza św., która jest uobecnieniem śmierci i męki naszego Zbawiciela. Tak przemierzamy i rozważamy podczas Wielkiego Postu ostatnie chwile życia Jezusa – podkreśla proboszcz.

Więcej o sanktuariach w Głotowie w „Posłańcu Warmińskim” nr 9/2021.