Ich celem było nauczanie podstaw języka polskiego, polskiej tradycji, kultury i zwyczajów, aby uchodźcy mogli szybciej i lepiej odnaleźć się w nowych realiach.  - Zajęcia były prowadzone oddzielnie dla dorosłych i dzieci. Wykładowców akademickich pracujących na Wydziale Teologii UWM w Olsztynie wspierali wolontariusze z parafii Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Dywitach, z Zespołu Placówek Edukacyjnych przy Szpitalu Dziecięcym w Olsztynie, Fundacji Kółko Graniaste i Stowarzyszenia „Soli Deo” - wymienia ks. dr hab. Karol Jasiński, prof. UWM.

Spotkania cieszyły się dużym powodzeniem. Świadczą o tym wypowiedzi ich uczestników, którzy zwracają również uwagę na ich realny wpływ na nowy etap ich życia. Pochodząca z Charkowa Wera podkreśla, że zdobyte umiejętności językowe pomogły jej w kontaktach z ludźmi spotykanymi na ulicy i w rozmowach prowadzonych z potencjalnymi pracodawcami.

Zajęcia prowadzone przez pracowników Wydziału Teologii UWM w Olsztynie ceni też sobie Darina. - Dzięki nim mogę łatwiej odnaleźć się w sklepie, urzędzie i pracy - zauważa. Natomiast Larysa cieszy się z tego, że dzięki spotkaniom poznała elementy polskiej kultury, niektóre zwyczaje oraz zasadnicze cechy polskiego stylu życia. - Pomogło mi to w poznaniu mentalności mieszkańców kraju, w którym spędzę pewnie jeszcze trochę czasu - wyznaje.

Swoimi spostrzeżeniami odnośnie do spotkań podzieliły się również biorące w nich udział dzieci. Sasza i Ola powiedziały, że lubią przychodzić na zajęcia, ponieważ przez zabawę mają okazję uczyć się nowego języka. Natomiast Kirył i Nadia, którzy rozpoczęli już naukę w czwartej klasie w jednej z olsztyńskich szkół podstawowych, zaznaczyli, że dzięki zajęciom organizowanych przez Wydział Teologii przełamali barierę językową i dzięki temu łatwiej przyswajają wiedzę w szkole.

- Należy zaznaczyć, że przeprowadzony cykl spotkań wpisał się w badania naukowe nauczycieli akademickich Wydziału Teologii dotyczące kultury i wielokulturowości oraz różnych rozwiązań metodycznych stosowanych podczas zajęć edukacyjnych dla dzieci, młodzieży i dorosłych - twierdzi ks. Jasiński. Nauczyciele akademiccy w praktyce weryfikowali wypracowane przez siebie teorie, które wcześniej przedstawiali w monografiach i artykułach naukowych. To, co dotychczas badali głównie teoretycznie, mogli teraz stosować w praktyce. - Korzyść z owych spotkań jest więc obustronna - dodaje kapłan.