Minęło pięćdziesiąt lat. Wnątrze ośrodka „dojrzewało” wraz z mieszkankami.
Historia tego miejsca sięga roku 1924. Wtedy to siostry ze Zgromadzenia św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy z siedzibą w Braniewie zakończyły budowę Szpitala św. Barbary. 20 sierpnia trafili tam pierwsi pacjenci. Po wojnie w 1951 r. władze komunistyczne zagarnęły mienie zgromadzenia i w tym miejscu otworzyły Szpital Gruźliczy im. Seweryna Sterlinga, który funkcjonował do końca 1973 roku. Po jego likwidacji, w sierpniu 1974 r., utworzono Dom Opieki dla Dzieci Specjalnej Troski. – Czterdzieści dziewcząt przywieziono z Domu Dziecka z Węgorzewa. Pozostałe pochodziły z ówczesnego obszaru województwa olsztyńskiego – mówi s. Małgorzata Napiórkowska CSC, dyrektor DPS w Bisztynku. Wyjmuje księgę meldunkową, w której zapisano przyjazd pierwszych podopiecznych. Przy dacie 16 sierpnia 1974 r. widnieje czterdzieści wpisów. – Do dzisiaj żyje dziewięć kobiet spośród wówczas przywiezionych do Bisztynka. Mieszkają tu już nieco ponad pięćdziesiąt lat. To dla nich rodzinny dom – zauważa katarzynka. Do lutego 1975 r. w placówce zamieszkało w sumie 80 dziewcząt.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.