Publiczny Specjalny Katolicki Ośrodek Edukacyjno-Wychowawczy od 25 lat prowadzony jest przez Akcję Katolicką Archidiecezji Warmińskiej. W tym roku cała społeczność przygotowywała się do świętowania jubileuszu. Właśnie z tej okazji nadano imię placówce - na swoich patronów obrali Świętą Rodzinę.

1 września 2000 r. Akcja Katolicka stała się organem prowadzącym ośrodek. - Starostwo Powiatowe zdecydowało o likwidacji placówki. Akcja Katolicka postanowiła podjąć się trudnego i odpowiedzialnego zadania, jakim jest prowadzenie takiego ośrodka. Jestem przekonana, że ta decyzja uratowała nie tylko to miejsce, ale też uratowała przyszłość wielu dzieci z niepełnosprawnościami - mówiła Agata Milewska, dyrektor ośrodka.

Uroczystości jubileuszowe rozpoczęły się Mszą św., której przewodniczył abp Józef Górzyński. - Prosimy o przewodniczenie w tej Mszy św. i modlitwę w intencji uczniów, nauczycieli, pracowników oraz rodziców, abyśmy czcili wartości, jakimi są: Bóg, honor, ojczyzna i nauka. Zwracamy się z prośbą o poświęcenie nowego sztandaru - mówiła na wstępie dyrektor.

- To dzieło, które rozwija się, rozkwita i służy. Ku temu zostało powołane - zaznaczył na wstępie metropolita warmiński. Podkreślił, że przeżywana Eucharystia dedykowana jest Świętej Rodzinie, która staje się patronem tego miejsca. - Chcemy za ich wstawiennictwem - św. Józefa i Maryi, i przede wszystkim samego Jezusa - wyrazić wdzięczność za to, że byli ludzie, którzy mieli odwagę, determinację i zapał do tego, by stworzyć to dzieło i by ono nieustannie trwało - mówił abp Górzyński.

Dodał, że podczas uroczystości zostanie poświęcony i przekazany uczniom nowy sztandar placówki, który jest wyrażeniem tożsamości - bo pod sztandarem "gromadzimy się, by pokazać, kim jesteśmy i co chcemy czynić". - To wszystko powierzamy Bogu - podkreślił pasterz.

W homilii abp Górzyński odniósł się do chrześcijańskiej wizji człowieka, jego godności i natury wypływającej z ukształtowania przez Boga Ojca. Przywoływał słowa św. Jana Pawła II, który podczas pierwszej pielgrzymki do Polski stwierdził, że nie da się zrozumieć człowieka bez Chrystusa. - Naszym zadaniem jako chrześcijan jest pójście do świata i danie świadectwa tej miary, przypomnienie światu, który się gubi, tej miary człowieka. W dziejach ludzkości dostrzegamy błąd, który święty papież nazywa "błędem antropologicznym". To jest złe zrozumienie człowieka. Nie wolno nam stosować innej miary rzeczy niż Chrystusowej, a człowiek ma wzrastać na miarę Chrystusa - mówił metropolita.

Jest nieustanną troską Kościoła, by patrząc na działania ludzi, głosić tę prawdę. - A oni denerwują się na Kościół, na oświadczenia episkopatu, że znowu im coś nie pasuje. Tak! Nie pasuje do miary Chrystusa. Pojawiają się nowe pomysły na edukację i budowanie wizji rodziny. Kościół zajmuje głos, bo one nie pasują do tego, co my rozumiemy jako rodzinę. Stwórca świata jest jeden, porządek świata jest jeden. Nie ma kilku pomysłów na człowieka. Miarą jest Jezus Chrystus i Jego nauka, a naszym zadaniem jest tę miarę w życiu osobistym i społecznym stosować - zaznaczył abp Górzyński.

Zauważył, że podejmowana przez pracowników placówki misja pomocy słabszym i pokrzywdzonym jest wpisana w chrześcijańską naukę. Chrystus kierował do uczniów polecenie troski o ubogich i potrzebujących. - A my to podejmujemy, żeby światu ukazać jedyną miarę, jaką jest Chrystus. W chrześcijaństwie rozwijały się dzieła z myślą o człowieku - szpitale, domy opieki, edukacja. To wyraz naszej troski o pełne dojrzewanie w człowieczeństwie - przypomniał pasterz.

Dla ucznia Chrystusa każdy człowiek ma tę samą godność. - To jest chrześcijańska prawda, antropologia chrześcijańska, z której nie wolno nam zrezygnować, bo się przeciwstawimy istocie nauki Chrystusa. Dzieło opieki nad człowiekiem potrzebującym jest przykładem chrześcijańskiej postawy. Bez niej nie jesteśmy wiarygodni jako uczniowie Chrystusa - mówił metropolita warmiński.

- Dziękuję dzisiaj członkom Akcji Katolickiej za wasze zaangażowanie i podjęcie trudu prowadzenia tej placówki. Niech Bóg da siłę tym, którzy podejmują się trudu w tym dziele, by ono przynosiło owoc pełni człowieczeństwa. Jesteśmy wspólnotą, nie możemy zrezygnować z niektórych, zostawić ich tylko dlatego, że sami sobie nie radzą. Idziemy razem, bo Kościół jest wspólnotą. Jesteśmy odpowiedzialni nawzajem za siebie. To w waszym dziele znajduje czytelny wyraz. Bogu dziękuję, że was natchnął do prowadzenia tego ośrodka, a wy podjęliście to zadanie - podkreślił abp Górzyński.

Pod koniec Eucharystii metropolita pobłogosławił nowy sztandar placówki. Po liturgii Wojciech Hanelt, prezes Akcji Katolickiej Archidiecezji Warmińskiej, odczytał uchwałę nadającą placówce za patronów Świętą Rodzinę, jak i przyznającą nowy sztandar. Wielu przyjaciół i dobroczyńców ośrodka otrzymało statuetki przygotowane na okazję jubileuszu. Uczniowie zaprezentowali program artystyczny.

- Nasz ośrodek jest nie tylko przestrzenią nauki, ale przede wszystkim drugim domem, pełnym życzliwości, wsparcia i akceptacji. Przez te lata nasza placówka stała się symbolem otwartości, troski i zaangażowania, gdzie każdy uczeń jest ważny, wyjątkowy i doceniany. Nasi nauczyciele, wychowawcy i pracownicy codzienne wkładają serce w swoją misję, aby zapewnić edukację, która rozwija nie tylko umiejętności, ale również poczucie własnej wartości, odwagę i radość życia - mówiła dyrektor Milewska. Podkreśliła, że jubileusz połączony z nadaniem imienia i przekazaniem sztandaru, kiedy po raz pierwszy zabrzmi hymn ośrodka, jest chwilą historyczną.

W ośrodku obecnie przebywa 39 uczniów o różnym stopniu intelektualnej niepełnosprawności, z czego 30 mieszka w internacie. Funkcjonują tu szkoła podstawowa i szkoła przysposabiająca do pracy dla uczniów z niepełnosprawnością umysłową w stopniu umiarkowanym. Dzięki dodatkowym zajęciom, które odbywają się w ramach różnych kół, dzieci poszerzają swoją wiedzę na temat świata, ale przede wszystkim rozwijają zainteresowania i pasje.

- Każdy z naszych uczniów to inna historia życia. Kiedy trafiają do nas, staramy się ich jak najlepiej poznać, aby opracować indywidualny plan kształcenia. Dzieci są z różnych środowisk - opowiadała Alicja Sikora, nauczycielka i wychowawczyni najmłodszego oddziału szkoły podstawowej.

Ważne jest, by dziecko miało poczucie bezpieczeństwa, czuło się akceptowane i otoczone miłością, by czuło się jak w kochającej rodzinie. - Zależy nam, aby z czasem miało poczucie osiągnięcia sukcesu na miarę swoich możliwości. Tu ma być sobą, ma budować poczucie własnej wartości. To jest nasze najważniejsze zadanie - mówiła dyrektor.

Praca w takiej szkole wymaga wiele empatii, cierpliwości, uczy pokory. Często trzeba być nie tylko nauczycielem i wychowawcą, ale i matką, terapeutą, animatorem, a nawet spowiednikiem. - Wielozadaniowość to chyba najtrudniejszy element naszej pracy. Trzeba umieć się spontanicznie dopasować do sytuacji - tłumaczyła Agnieszka Frejtag, nauczycielka i wychowawczyni szkoły przysposabiającej do pracy. - Czasem śmieję się, że trzeba mieć pozytywnego świra w głowie, mieć ogromne pokłady empatii, poczucie humoru, trzeba umieć współpracować, a przy tym nie zagubić najważniejszego celu, jaki nam przyświeca, a którym jest uzdolnienie tych dzieci do czerpania radości z życia, do poczucia własnej wartości, by przygotować je do dorosłego życia - mówiła.

Dlatego ważna jest nie tylko edukacja, ale też nauka praktycznych umiejętności. Dzieci uczą się gotować, piec ciasta, parzą herbatę, robią pranie i prasują. Zapach drożdżowego ciasta i pieczonego chleba dość często roznosi się po szkole. Mają również i obowiązki - sprzątają stołówkę, wiosną i latem dbają o ogród i uprawę warzyw. Dzięki temu poznają lepiej otaczającą je rzeczywistość. - Są bardzo pomocne i fantastycznie dają sobie radę, w te prace wkładają całe swoje serce - podkreśliła.