– Jeśli założy się efekt końcowy, to tak naprawdę walczy się z drewnem, zamiast poddać się temu, co ono ukazuje – uważa jedna z artystek.
Przy kościele stoi anioł. Trwa tak od kilku lat. Widać już pierwsze pęknięcia, a jego twarz ma coraz delikatniejsze rysy od deszczu i słońca. Wita tych, którzy wchodzą do świątyni, żegna wychodzących... – To anioł z pierwszego pleneru. Powstawał w największych bólach. Artysta wiele się napocił, aby mógł on powstać. To anioł chyba najbardziej pokorny, dlatego trafił przed kościół – wyjaśnia proboszcz ks. Robert Nurczyk. Spogląda na twarz anioła i po chwili dodaje: – To najbardziej pobożny anioł.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.