Aniołowi trzeba ręce zająć

– Jeśli założy się efekt końcowy, to tak naprawdę walczy się z drewnem, zamiast poddać się temu, co ono ukazuje – uważa jedna z artystek.

Przy kościele stoi anioł. Trwa tak od kilku lat. Widać już pierwsze pęknięcia, a jego twarz ma coraz delikatniejsze rysy od deszczu i słońca. Wita tych, którzy wchodzą do świątyni, żegna wychodzących... – To anioł z pierwszego pleneru. Powstawał w największych bólach. Artysta wiele się napocił, aby mógł on powstać. To anioł chyba najbardziej pokorny, dlatego trafił przed kościół – wyjaśnia proboszcz ks. Robert Nurczyk. Spogląda na twarz anioła i po chwili dodaje: – To najbardziej pobożny anioł.

Dziękujemy, że z nami jesteś

To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.

W subskrypcji otrzymujesz

  • Nieograniczony dostęp do:
    • wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
    • wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
    • wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
    • wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
    • wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
  • brak reklam na stronach;
  • Niespodzianki od redakcji.
Masz subskrypcję?
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.
« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..